قانون دارما چیست؟

قانون دارما

قانون دارما مکمل قانون کارما است که پیش‌تر مفصلاً دربارش با شما حرف زدم.
دارما یک واژه‌ی سانسکریت به معنی محافظت می‌باشد.قانون دارما یعنی ما باید محافظ و مراقب باشیم.حالا این موضوع یعنی چه؟
یکی از دلایل اصلی خلقت انسان خدمت کردن است.ما انسان‌ها باید به حدی بالا برویم تا بتوانیم پایین را خوب ببینیم.باید به حدی قدرت در خودمان افزایش دهیم تا بتوانیم به دیگران کمک کنیم.باید ابتدا خود را بالا بکشیم سپس دستگیری کنیم.باید باارزش بشیم و ارزش‌آفرینی کنیم.قانون دارما میگه شما باید از دیگران مراقبت کنی.قانون دارما میگه شما مسئولیت و وظیفه‌ای داری و همین‌طور اتفاقی به زمین نیامدی!(هیچ اتفاقی اتفاقی نیست)توجه داشته باشید همه‌ی ما انسان‌ها مانند قطعات یک پازل هستیم.آیا قطعات پازل باهم فرق دارند؟همه‌ی آن‌ها یک ارزش‌دارند ولی وقتی در کنار هم قرار می‌گیرند معنی‌دار می‌شوند.خلاصه‌ی قانون دارما یعنی خدمت کردن و گرفتن بازخورد آن توسط قانون کارما.

قانون دارما در اسلام

امام صادق(ع) می‌فرمایند خدا اگر بنده‌ای را دوست داشته باشد به او توفیق کمک و خدمت به مردم می‌دهد.این یعنی آمیزه‌هایی اصلی دین ما هم همسو با مباحث موفقیت هستند و یک‌جوری مباحث روانشناسی و موفقیت از دین ما برداشته‌شده است.

قانون دارما یعنی چه؟

قانون دارما یعنی پایان خود خواهی.یعنی کنار گذاشتن من برای ما.یعنی همسو شدن با طبیعت.قانون دارما و کارما وقتی باهم جمع می‌شوند قدرت عجیبی در زندگی انسان به وجود می‌آورد.همه باید همدیگر را کمک کنند.همه باید خدمت کنند.و نتیجه ی این خدمت را ببینند.
توجه داشته باشید هدف از مسئولیت الزاماً انجام کارهای بزرگ و کمک‌های عظیم نیست.اینکه شما به حیوانی غذا بدهید شروع می‌شود تا قرض دادن پول و خریدن آبروی یک انسان دیگر.هدف قانون دارما خیررسانی و کمک کردن است.مفید بودن است.وقتی جایی هستید اطرافیانتان از وجودتان استفاده کنند و دلشان به بودن شما قرص باشد.

ما برای چه آمدیم؟

ما اومدیم که خوب باشیم و خدمت کنیم ، اومدیم که از من به ما برسیم.ببین چیکار می تونی بکنی ، چطور می تونی دست مردم رو بگیری کمکی بکنی و سنگی رو از سر راهشون برداری ؟من و شما مسئولیم در قبال تمامی آدم‌هایی که دوروبر ما هستند .حضرت موسی پیامبر خیلی با حالیه ، یه سوال هایی از خدا پرسیده که هیچ پیامبر دیگه ای جرات پرسیدنش رو نداشته !حضرت موسی یکبار از خدا پرسید : خدایا اگه آدم بودی چیکار می‌کردی خدا از دستت راضی بشه ؟خدا فرمود : روی زمین می‌گشتم ببینم چه کسی هست که احتیاج به کمک داره یا مشکلی داره ، بهش کمک می‌کردم . مشکلش رو حل می‌کردم.در انتها نامه‌ی چارلی چاپلین را به دخترش برایتان می‌خوانم.تا اوج ازخودگذشتگی و اوج قانون دارما را بهتر با کلام چارلی چاپلین درک کنیم.

نامه‌ی چارلی چاپلین

جرالدين دخترم

دنیایی كه تو در آن زندگي می‌کنی دنياي هنرپيشگي و موسيقي است. نیمه‌شب آن هنگام كه از سالن پرشکوه تئاتر بيرون می‌آیی ، آن ستايشگران ثروتمند را فراموش كن ولي حال آن راننده تاكسي را كه تو را به منزل می‌رساند بپرس. حال زنش را بپرس و اگر آبستن بود و پولي براي خريد لباس بچه نداشت ، مبلغي پنهاني در جيبش بگذار.

به وكيل خود در پاريس دستور داده‌ام فقط وجه اين نوع خرج‌های تو را بی‌چون‌وچرا بپردازد. اما براي خرج‌های ديگرت ، بايد برای آن صورت‌حساب بفرستي . دخترم ، گاه‌وبیگاه با مترو و اتوبوس شهر را بگرد ، مردم را نگاه كن ، زنان بيوه و كودكان يتيم را بشناس و دست‌کم روزي یک‌بار بگو : « من هم از آن‌ها هستم» . تو واقعاً يكي از آن‌ها هستي و نه بيشتر…

هنر قبل از آنكه دو بال دورپرواز به انسان بدهد ، اغلب دو پاي او را می‌شکند. وقتي به مرحله‌ای رسيدي كه خود را برتر از تماشاگران خويش بداني ، همان لحظه تئاتر را ترك كن و با تاكسي خود را به حومه پاريس برسان. من آنجا را خوب می‌شناسم. آنجا بازيگران همانند خويش را خواهي ديد كه قرن‌ها پيش ، زيباتر ، چالاک‌تر و مغرورتر از تو هنرنمائي می‌کنند. اما در آنجا از نور خیره‌کننده نورافکن‌های تئاتر شانزه ليزه خبري نيست. نورافکن کولی‌ها تنها نور ماه است. نگاه كن آيا بهتر از تو هنرنمائي نمی‌کنند ؟ اعتراف كن دخترم

هميشه كسي هست كه بهتر از تو هنرنمائي كند و اين را بدان كه هرگز در خانواده چارلي چاپلين كسي آن‌قدر گستاخ نبوده است كه يك کالسکه‌ران يا يك گداي كنار رود سن يا كولي هنرمند حومه پاريس را ناسزایی بگويد.

دخترم چكي سفيد برايت فرستاده‌ام كه هر چه دلت می‌خواهد بگيري و خرج كني ولي هر وقت خواستي دو فرانك خرج كني با خود بگو سومين فرانك از آن‌من نيست. اين مال يك فقير گمنام باشد كه امشب به يك فرانك احتياج دارد. جستجو لازم نيست ، اين نيازمندان گمنام را اگر بخواهي همه‌جا خواهي يافت. اگر از پول و سكه براي تو حرف می‌زنم براي آن است كه از نيروي فريب و افسون اين فرزند شيطان خوب آگاهم. من زماني دراز در سيرك زیسته‌ام و هميشه و هرلحظه براي بندبازاني كه بر روي ريسماني بس نازك و لرزنده راه می‌رفتند نگران بوده‌ام. اما دخترم اين حقيقت را بگويم كه مردم بر روي زمين استوار و گسترده بيشتر از بندبازان ريسمان نااستوار، سقوط می‌کنند.